Inhoud blog
- Inleiding: een heel persoonlijke keuze
- Mijn reis naar een plantaardig dieet (2017-2020)
- Voordelen van een plantaardig dieet
- Veel gestelde vragen uit mijn omgeving
- Een plantaardig dieet: ook iets voor jou?
In deze blog kies ik er bewust voor om mijn eigen verhaal te vertellen en stil te staan bij de voordelen die ik ervaar met deze levenswijze. En geef het antwoord op een paar vragen die mij veel wordt gesteld. Dit deze blog geen links naar wetenschappelijke onderbouwingen.
1. Inleiding: de meest persoonlijke keuze
Vorig jaar rond deze tijd startte de blog ik met janklp.nl een zoektocht naar een leven vol zingeving en geluk. Gaandeweg ontdekte ik dat zowel zingeving als geluk onlosmakelijk verbonden zijn met fysieke gezondheid. Het één kan niet zonder het ander!
Inmiddels zijn we een heel aantal blogs over geluk, mindset en thema’s als koud douchen en vasten verder. Toch heb ik weinig gedeeld over mijn reis naar een vegetarisch en inmiddels volledig plantaardig dieet. Een keuze met voor mij misschien wel de grootste impact!
Ik heb lang getwijfeld om deze blog te delen omdat ik bang was om in een bepaald ‘vegan’ hokje geplaatst te worden. Bang dat mijn omgeving mij saai gaat vinden omdat ze met mij geen steak of burgers meer kunnen eten. Bang dat mensen mij vinden doorschieten qua leefwijze.
Toch voelt het goed om deze angst opzij te zetten en openheid te geven over mijn reis richting een plantaardig dieet. Vooral ook omdat ik er van overtuigd ben dat plantaardig eten goed is voor zowel mens, dier en de planeet.
2. Mijn reis naar een plantaardig dieet (2017 tot 2020)
Mijn reis naar een plantaardig dieet beslaat een aantal jaren met verschillende fases. Het is een verre van plotselinge beslissing waarbij ik opeens het roer om heb gegooid. Om dat te laten zien heb ik de fases tussen 2017 en 2018 beschreven.
2.1 Schnitzel als lievelingsgerecht (2017)
In mijn beleving hebben vegetariërs en veganisten nogal eens de neiging zich te bemoeien met mensen die wel gewoon vlees en andere dierlijke producten eten. Ze gaan hierbij voorbij aan het feit dat ook zij (in de meeste gevallen) ooit vlees, melk, ei en kaas consumeerden.
Zo ook ondergetekende! Toen ik met mijn familie in 2017 een lang weekend naar Wenen ging verheugde ik me erop om iedere avond een Wiener Schnitzer zo groot als een maat 47 schoenzool te verorberen. De krokante schnitzel met het verse sap van een citroen: heerlijk!
Sinds die tijd ben ik mijn smaakpapillen gaan ‘trainen’ om ook exotische blauwe kazen te gaan waarderen. Een mooi diner afsluiten met een kaasplank gecombineerd met een goed glas port, eindelijk kon ik helemaal meedoen met hoe het in een chique restaurant ‘heurt’.
2.2 Een maand vegetarisch eten (2019)
Flash forward naar 2019, het jaar van mijn sabbatical en rondreis door Zuid-Oost Azië. Een periode van afstand van het werkende leven met tijd om te reflecteren. En de mogelijkheid om nieuwe landen & culturen te ontdekken en te genieten van de Aziatische keuken.
Over die Aziatische keuken gesproken: die is geweldig! Veel verse producten, lekkere curry’s en veel intense smaken. Het enige nadeel is dat men het in Azië over het algemeen iets minder nauw neemt met de hygiene en dat vlees regelmatig ongekoeld op bereiding wacht.
Laten mijn maag en darmen daar nou niet zo goed tegen kunnen. Met als concrete resultaat twee voedselvergiftigingen in de eerste paar weken. Waarvan de tweede zo heftig was dat ik een kort bezoekje bracht aan het ziekenhuis in Chang Rai om te laten onderzoeken of er niet iets anders aan de hand was.
Van oud-collega’s bij KPN die regelmatig naar India reisden had ik weleens gehoord dat zij er om die reden voor kozen om in India geen vlees te eten. En als het in India werkt, dan toch vast ook in Thailand en Maleisië? En zo sprak ik met mezelf af om 30-dagen vegetarisch te eten.
Van die 30 dagen verbleef ik het grootste gedeelte in Thailand. En juist daar is vegetarisch eten (dus wel eieren etc.) helemaal niet zo moeilijk, eigenlijk is er van elk gerecht ook wel een vegetarische variant. Samengevat: de 30 vegetarische dagen waren geen enkel probleem.
2.3 De rest van het jaar (2019)
Na de 30 dagen was ik helemaal gewend aan vegetarisch eten miste ik vlees een stuk minder dan verwacht. Misschien komt dat ook omdat ik me er ‘lichter’ door voelde, alsof het lichaam minder energie kwijt was aan het verteren van voeding. En het doel was bereikt: ik werd niet meer ziek!
En zo stapelden de dagen als vegetariër zich op. In het restant van 2019 heb ik nog een paar keer vlees gegeten. Dat was vooral bij sociale gelegenheden zoals kerst en een familiediner in een sterrenrestaurant waarbij ik niet ongezellig wilde zijn. Vis at ik eenmaal terug in Nederland trouwens wel weer gewoon.
Wat me vooral is opgevallen is hoe mijn lichaam gaandeweg veranderde. Sinds 2015 woog ik zo consequent 89-92 kilo met af en toe een kleine tijdelijke uitschieter. Na mijn reis door Azië (nu ruim 15 maanden geleden) ben ik niet zwaarder meer geweest dan 85 kilo.
2.4 Biologisch vlees (2020)
Begin 2020 las ik een aantal blogs van doktoren die biologisch grasgevoerd koeienvlees aanraden als alternatief op supermarktvlees. Aangezien ik de dagen rond het overlijden van mijn vader toch een paar keer vlees had gegeten leek het me een mooi moment om dit vlees toch eens te proberen.
Ik bestelde het mooiste biologische en grasgevoerd pakket van koopeenkoe.nl (schrik niet: > €25,- per kilo). Oprecht een mooi concept waarbij het vlees rechtstreeks & traceerbaar van de boer komt en de koeien (naar omstandigheden) een goed leven hebben gehad.
Eens keer per week bakte ik een worstje, hamburger of biefstuk. Maar halverwege het pakket begon het eten van vlees me weer me zo tegen te staan dat ik alles uit de vriezer in een rugzak heb gegooid en op 6 april bij mijn goede vriend Gijs heb afgegeven.
2.5 Volledig plant based (2020)
Tijdens de voorbereiding op mijn voorjaarsmarathons ontdekte ik de podcast van Rich Roll. Een ultra-atleet die bekend is om zijn prestaties op een plantaardig dieet. In zijn uitgebreide podcasts schuiven regelmatig doktoren en wetenschappers aan die voorstander zijn van een plantaardig dieet.
Per beluisterde podcast begon ik steeds enthousiaster te raken om ook een plantaardig eten te omarmen. Ik las veel boeken en ontdekte tegelijkertijd dat topsporters als Scott Jurek (de beste ultra-runner aller tijden) hun prestaties leveren op een volledig plantaardig dieet.
Gek genoeg bleek een uitzending van Boer Zoekt Vrouw uiteindelijk de spreekwoordelijke druppel. Een kudde koeien werd gefilmd op weg naar de melkmachine. Met hun hoofden naar beneden sjokten ze in soort van processie achter elkaar aan. Het zag er zo verdrietig uit dat ik daar niet langer aan bij wilde dragen.
Inmiddels is het half juli 2020 en eet ik een kleine twee maanden volledig plantaardig (dus ook geen vis). Tot nu toe bevalt het me enorm goed. Ik vind de maaltijden super lekker en bovenal voel ik me er goed. En ondertussen mis ik de dierlijke producten zoals eieren en yoghurt nauwelijks.
Wat enorm helpt is dat er tegenwoordig veel alternatieven zijn. Van plantaardige yoghurt & mayonaise in de supermarkt tot aan een vegan burger bij de Burger King (in Duitsland notabene!). Daarnaast blijft het vak met de vleesvervangers in de Albert Heijn ook maandelijks groeien.
2.6 Ambitie versus de praktijk (2020)
Toch is het in de praktijk niet alleen maar hosanna en kan plantaardig eten ook behoorlijk lastig zijn. Want de realiteit is dat de overgrote meerderheid van de mensen wel dierlijke producten eet en de samenleving grotendeels op die meerderheid is ingericht.
Ook wanneer ik bij vrienden of kennissen eet dan vind ik het bijvoorbeeld lastig om hen met mijn dieetwensen te confronteren. Dan bied ik vaak aan mijn eigen eten mee te nemen om hen niet tot last te zijn.Het voelt dan toch alsof ik het signaal geef dat hun maaltijden niet goed voor mij genoeg zijn.
Buiten de deur eten is ook lang niet altijd zo gemakkelijk. In de grote steden is meestal wel een plantaardige optie te bestellen. Maar buiten de grote steden wordt het een stuk lastiger om maar niet te spreken over het buitenland. Tijdens mijn vakantie in Oostenrijk was buiten de deur eten nagenoeg onmogelijk.
Tot op heden gaat het goed, maar niet perfect. Zo heb ik een Oostenrijk een paar keer Apfelstrudel (met ei en boter in het deeg) op de berg gegeten en heb ik voor de vakantie leren bergschoenen gekocht. Maar het bewustzijn wordt steeds groter: mijn Birkenstocks slippers (ja die lelijke) heb ik besteld met een nep leren bovenkant.
Voor mij is dat bewustzijn nu het belangrijkste. Ik ben een richting ingeslagen die me vooralsnog erg goed bevalt. Natuurlijk ambieer ik perfectie, maar mijn leven ziet er ten opzichte van 1,5 jaar geleden al zo anders uit dat ik mezelf ook tijd wil gunnen. Tijd om iedere dag een stap de goede richting in te doen.
3. Voordelen van een plantaardig dieet
De keuze voor een plantaardige leefstijl heeft voor mij een groot aantal voordelen. Voor mij zijn er drie concrete overkoepelende thema’s die plantaardig eten voor mij de moeite waard maken.
3.1 Mens
Sinds ik geen vlees meer eet voel ik me fitter, lichter, gezonder en sterker. Na het sporten herstel ik sneller, mijn stoelgang is beter en ik ben nooit meer verkouden. Het is alsof het lichaam nu eindelijk de pure & schone brandstof krijgt waar het naar heeft verlangd.
Dat klinkt misschien overdreven, maar zo voelt het nou eenmaal. Zo heb ik eerder dit jaar twee marathons gelopen binnen twee maanden, zonder spierpijn de dagen daarna. En ik verpulverde mijn persoonlijke records op zowel de 5 km (18:13 min) en 10 km (38:02 min).
Daarnaast is er inmiddels veel wetenschappelijke data die aantoont dat een plantaardig dieet de kans op chronische welvaartsziektes (o.a. diabetes en kanker) enorm verkleind. Er zijn zelfs onderzoeken die hebben aangetoond dat plantaardig eten hart- en vaatziekten kan terugdraaien.
Ga voor de grap eens op een plek zitten waar veel mensen langs lopen en kijk naar het straatbeeld. Stel jezelf dan de vraag: Hoe goed heeft het Westerse dieet gewerkt voor onze gezondheid? Ik ben benieuwd of jouw conclusies overeenkomen met de mijne!
De fysieke voordelen van een plantaardig dieet verdienen op zichzelf een eigen blog met een grondige onderbouwing. Aan deze blog wordt gewerkt!
3.2 Dier
Volgens mij hoef ik dit punt niet echt te maken. Ongelofelijk veel dierlijk lijden kan worden voorkomen als iedereen er voor zou kiezen wat vaker plantaardig te eten. Want ook zonder volledig plantaardig dieet kan je al een enorm verschil maken door dat stukje vlees af en toe te laten staan.
Ik durf wel te zeggen dat ik zo gedistantieerd was van de herkomst van die lekker schnitzel dat ik niet realiseerde dat een dier hiervoor zijn leven heeft moeten geven. Zo is die Argentijnse steak bij de AH zo mooi verpakt dat ik niet in staat was deze te koppelen aan de koe.
Uiteindelijk geldt ook hier: het gaat om de ambitie die je voor jezelf zet. Het hoeft allemaal niet in één keer perfect te zijn. Zelf ervaar ik een ongelofelijk vrijheid wanneer ik er bewust voor kies zodanig te leven dat ik er andere wezens op de planeet niet onnodig mee schaad.
3.3 Planeet
Plantaardig eten is nou eenmaal beter voor de planeet en het klimaat. Punt. Zo eet een koe ongeveer 7 kilo voedsel voordat het 1 kilo vlees oplevert. Tel daarbij de uitstoot van een koe bovenop en de case voor plantaardig eten wordt alleen maar groter.
Daarbij is de hoeveelheid land die benodigd is om het voedsel te genereren dat dient als diervoeding gigantisch. In Brazilië worden tientallen miljoenen hectares bos gekapt voor het verbouwen van soja. Het grootste gedeelte van deze soja wordt vervolgens weer gebruikt als diervoeding.
4. Veel gestelde vragen uit mijn omgeving
4.1 Eet je wel genoeg eiwitten?
Zeker weten! De opvatting dat je alleen genoeg eiwitten binnen kan krijgen door dierlijke producten te eten is een fabeltje. Wanneer je op een plantaardige basis voldoet aan je dagelijkse energiebehoefte (voor mannen ~2.500 kcal) dan eet je vrijwel automatisch voldoende eiwitten.
De vraag zou wat mij betreft moeten zijn: eten we wel genoeg vezels? Want het zijn de vezels die uiteindelijk dienen als voeding voor de oh-zo-belangrijke darmen. Onderzoek door het RIVM laat zien dat we slechts 60% van de dagelijks benodigde vezels eten.
4.2 Heb je met een plantaardig dieet geen tekort aan vitamines zoals B12?
Een zeer terechte vraag want een tekort aan vitamine B12 is zeker een risico. Daarom slik ik op om de dag een kwalitatief goede multivitamine (zoals deze van het Nederlandse Bonusan) die ook voldoende vitamine B12 bevat.
Of ik andere vitaminetekorten heb weet ik niet om eerlijk te zijn. Ik heb een paar maanden geleden een bloedonderzoek gedaan en dat zag er keurig uit. Later dit jaar herhaal ik deze nog eens waarbij ik overweeg om ook specifiek vitamineniveaus te laten onderzoeken.
4.3 Is dit een tijdelijk experiment of blijft dit?
Dat is vraag waarop ik het antwoord niet met zekerheid kan geven. Het enige wat ik daarop kan zeggen is dat ik me niet voor kan stellen ooit weer een stuk vlees te eten. Hoe lekker die Oostenrijkse Wienerschnitzel op de berg er iedere keer ook weer uitziet. Mijn korte termijn plezier weegt niet op tegen het lijden van het dier.
5. Een plantaardig dieet: ook iets voor jou?
Om eerlijk te zijn heb ik weleens de neiging andere mensen te willen overtuigen. Niet alleen is dat een irritante eigenschap, het sorteert vaak helemaal geen effect. Niemand wil veranderd worden. Mocht ik zo overkomen: weet dan dat het komt uit een goed hart en dat ik ieder mens en dier het beste gun.
Voor mij betekent dit dan ik ervoor heb gekozen om voortaan plantaardig te eten. Ik ben er van overtuigd dat een (grotendeels) plantaardig dieet veel onnodig (menselijk) lijden voorkomt. Zelf voel ik me er gezonder, fitter, sterker en vitaler door. En dat ik zonder schuldgevoel langs veevervoer kan rijden is een fijne bijkomstigheid!
Ik zou iedereen de vrijheid gunnen om het zelf eens te ervaren. Misschien is plantaardig eten voor jou nog een stap te ver, maar laat dan eens week of maand vlees links liggen. Kijk wat het voor je doet en hoe het voelt!
Stay healthy!
Jan